|
|
I try to add here my travel journals in Dutch and English so that people can see what I'm doing when on a trip. 
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 1
We rijden in een stralende zon over een licht glooiend landschap naar een tabaksplantage toe. Het is een drukke weg, met veel fietsers en zware camions. De walmende uitlaten zijn van verre al te ruiken. Als we aan de plantage aankomen, spreken we enkele personen aan die ons vertellen dat alles al geoogst is en dat alles binnen opgeslagen ligt. Het is onwaarschijnlijk dat er iets te bezoeken valt. Ze verwijzen naar een klein kantoortje en Christina gaat proberen om ons binnen te krijgen. Ook hier krijgt ze hetzelfde antwoord: “kom over een paar maanden maar eens terug als de nieuwe oogst eraan komt.” Maar zij neemt geen genoegen met dit antwoord en vraagt verder. Iemand verwijst ons nu naar een kleine schuur achter de gebouwen. Hierbinnen zien we enkele mensen zitten en als we daar een tijdje besluiteloos staan rond te draaien, komt er van buiten iemand aangestapt. Zij spreekt hem aan en aan de gebaren kan ik merken dat een bezoek niet mogelijk is. Dan vraagt ze naar de baas, die zit blijkbaar een eindje verder in het gezelschap van een groepje mensen. Ze gaat ermee praten en een beetje later komen ze beiden terug en worden we binnengelaten en krijgen we zelfs een privérondleiding.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - de tabaks fabriek
Vandaag is het al vrijdag 5 mei en daarmee is dag 9 van onze vakantie aangebroken en deze begint zoals afgelopen nacht geëindigd is, namelijk zonder water. Maar om 7 uur in de morgen komt er terug vocht uit de kraan gelopen en kunnen we ons gaan douchen. We beginnen met een ochtendwandeling door de straten van Pinar in de richting van de sigarenfabriek Francisco Donation. Maar eerst nemen we nog een ontbijt op een pleintje, een eitortilla voor 5 peso = 10 frank. Hier slaat John zijn motortje terug aan en hij begint die danspasjes weer te oefenen. Nou ja oefenen, hij is al ervaren genoeg. We willen nu wel eens zien hoe die sigaren gemaakt worden en glippen tezamen met een groep bustoeristen mee naar binnen en vermijden zo de 3 dollar inkom. Dit is ook een tip van Lazaro geweest, sluit gewoon aan bij een bus. We zien de mensen in groepen van drie samenzitten. Als eerste draait men de binnenste tabaksbladeren in elkaar. In de volgende stap geeft men er meer vorm aan, door er een paar extra lagen rondom te leggen en ze in een pasmal te duwen. Als laatste rolt men de buitenlaag errond met als toetje, het afwerken van het mondstuk van de sigaar.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - de likeur fabriek
Na de sigarenfabriek gaan we naar de likeurfabriek, bebidas Guayabita. We wandelen hier rond, maar er is geen productie bezig. Er zijn enkel een paar vrouwen die manueel bessen aan het sorteren zijn. Ze zitten daar met een teiltje op hun schoot. Er worden ons enkele bessen aangeboden, maar ik vind dat ze nogal een wrange smaak hebben en krijg ze dan ook niet door mijn keel. Ook zien we een aantal mensen met kartonnen dozen sjouwen en iemand die flessen aan het uitspoelen is. Hij dompelt de flessen in een bepaalde wateroplossing en plaatst ze dan ondersteboven op een uitdruiprek. Er staan hier 3 manuele flessenvullers te niksen, die gevoed kunnen worden via een lange darm die over de vloer loopt en aan het andere uiteinde waarschijnlijk aan een opslagtank vastligt. Men moet met de hand de kraan openen en sluiten en er dan manueel de stop indrukken. Het is echt een primitieve omgeving om in te werken. Na dit kort bezoekje wandelen we terug naar huis toe.
|
May 04, 2000 02:00 PM De afsluiting van de avond
Ik heb je al verteld dat Lazaro in een papier-maché fabriekje werkt, maar daar het papier op is, heeft hij tijd om met ons op te trekken. Hij is al een aantal maal in Europa geweest en je merkt dat ook in zijn manier van spreken. Hij heeft heel veel kritiek op het systeem en uit dat ook openlijk in het Frans. Er worden adressen uitgewisseld en iedereen heeft het gevoel bij vrienden op vakantie te zijn en er ligt spijt in ons hart omdat we weten dat we morgen nieuwe horizonten gaan opzoeken. Maar de roep voor het onbekende dwingt ons om afscheid van deze mensen te nemen. Karl heeft weer een lief gevonden, Christina. Blijkbaar krijgt hij gemakkelijk dat gevoel van verliefdheid en sinds we Havana hebben verlaten, heeft de groep ook de indruk dat er iets bloeit tussen Wim en Nele.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 4
Je ziet in de plantage ook spelende kinderen, waarschijnlijk kinderen van de werknemers. Als we terug wegrijden vertelt Frank mij dat Christina ons met een klein leugentje heeft binnengekregen. Zij heeft namelijk gezegd dat zij van het ministerie van landbouw is en wij studenten landbouw uit België zijn en Frank een student uit Spanje is. Dit werkt blijkbaar altijd in Cuba en opent vele deuren die anders gesloten blijven. Ik noem haar dan ook “petito mentirosa”, kleine leugenaarster. Maar dankzij haar zijn we wel binnengeraakt en hebben we foto’s kunnen nemen. Deze dienen namelijk om na onze thuiskomst het proces uit te leggen. Ik weet ondertussen ook dat ik eigenlijk pequeno mentirosa moet zeggen, maar petito klinkt in mijn oren gemakkelijker. Je had haar gezicht moeten zien toen ik dit aan haar vertelde. Ze meende blijkbaar dat ik dit serieus had bedoeld. Later heeft ze dit nog dikwijls tegen mij gezegd “mentirosa” en er dan bij geglimlacht.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - een schooltje
We passeren een school waar Frank ook zijn avondlessen Engels volgt, maar we krijgen geen toestemming om binnen te gaan omdat we anders de lessen storen. Als we langs een ander schooltje passeren en even staan te kijken, worden we uitgenodigd om binnen te komen. Dit is de Scuela Primaira Antonio Maceo. We worden rondgeleid door de leraar wiskunde die ons met een zekere trots zijn schooltje toont. Er worden hier lessen gegeven aan kinderen tot 12 jaar. De kinderen zijn een klein beetje afgeleid, maar blijven toch zeer goed opletten. Ze zijn in een klasje net bezig met het leren van de maten en gewichten en de omzetting, zoals kilo, hecto, .... Dan neemt hij ons mee naar hun computerlokaal.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio
Als we dan terug bij Lazaro komen en ons even rustig neerzetten, komt de sigarenman langs met kistjes Cohibas Esplendido. Hij verkoopt deze voor de prijs van 30 dollar voor 25 sigaren. Volgens een reisgids, van 3 jaar geleden, waren deze in de winkel een goede 295 dollar waard. Bijna iedereen schaft zich een doos aan, enkel Nele en Karl laten zich niet verleiden tot een aankoop. We gaan ervan uit, omdat Lazaro en John gemeenschappelijke vrienden hebben, dat we hier niet bedot worden. Als je deze gewoon op de straat koopt, weet je natuurlijk nooit. Namiddag gaat de groep verschillende dingen doen: een aantal willen nog een dansles volgen, Nele en Wim willen nog doorheen Pinar wandelen en ik wil gaan fietsen in de omgeving en proberen een tabaksplantage te bezoeken. Lazaro regelt dat Frank met mij zal meegaan, zo kan hij zijn Engels oefenen en heb ik een gesprekspartner en gids bij me. Jean besluit om ook mee te gaan en uiteindelijk gaat Christina ook nog mee. Zij gedrieën op een mountainbike met 18 versnellingen en ik op een Chinese damesfiets, waar aan de rechterkant enkel een trapper-as staat, dit trapt een beetje moeilijk. Ik ga nog even met Karl praten die de was gaat doen, maar hij gelooft mij niet dat Christina ook meegaat.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - terug aan het dansen
Als we terugrijden, nemen we een zijbaan die ons met een bocht terug naar Pinar brengt. Hier rijden we via het centrum terug naar Lazaro, waar de stroom uitgevallen is. Dit is blijkbaar heel gewoon in Cuba. De dansles heeft daarom maar een goede 1,5 uur geduurd. Ik praat ondertussen in het Engels met Indira en zij spreekt dat zeer goed. Haar moeder is gynaecoloog en haar vader een bekend architect. Zij heeft helaas niet de mogelijkheid gehad om verder te studeren. De reden zou hun niet pro-Castro houding zijn. Na een kleine 3 uur komt de stroom dan eindelijk terug en na het eten komen we tot een spontane dansles. We leren de Mambo en Lazaro en Juan Carlos geven levendige demonstraties die gepaard gaan met veel plezier. Ik dans tezamen met Indira en het gaat wonderwel goed. Blijkbaar is er geen ritmeprobleem met deze muziek. Op mijn vraag geven Frank en Christina een demo van hun sensuele dansstijl en ze is echt sensueel, hoor. Juan Carlos en John dansen hun pasjes nog steeds tezamen. Het is allemaal plezierig en gezellig, kortom een perfecte avond met allemaal vrienden onder elkaar.
|
May 04, 2000 02:00 PM Pinar del Rio - een fietstocht
Ik babbel met Frank en kom te weten dat hij een blond kopje heeft laten zetten omdat hij als model werkt en 2 personen van zijn groep moesten een andere look hebben. Hij heeft dit direct aangegrepen om zijn haarkleur te veranderen. Hij werd hiervoor zelfs bij de directeur geroepen, om uitleg te geven waarom hij dit gedaan heeft. Hij heeft zelfs geprobeerd om in Havana in een modellenbureau binnen te geraken, maar dit was voor hem niet mogelijk. Hij vertelt ook over zijn danspartner Christina, die helaas enkel maar Spaans spreekt, en waar trouwens Karl ondertussen een oogje op heeft laten vallen. Ze hebben elkaar leren kennen toen zijn vader een affaire heeft gehad met haar moeder en sindsdien zijn ze vrienden. Ze zijn enkel danspartners van elkaar en kunnen genieten van een partijtje dirty dancing in de discotheken. Christina heeft ook nog meegefietst in de ronde van Cuba, een paar maanden geleden. Lazaro heeft ons ook nog verteld dat Christina 21 jaar is en al een kindje heeft van 3 jaar oud. Frank studeert socialistische economie aan de universiteit.
|
May 03, 2000 02:00 PM Achter in een vrachtwagen
Nu begint het wachten op die camion die ons zal meenemen. Er passeren al een aantal camions volgeladen met zand en ook enkele lege die waarschijnlijk een andere richting uit moeten. Stel je voor dat je in een laadbak terechtkomt waarin ze juist kolen vervoerd hebben. Na een half uur te hebben gewacht wordt er een camion tegengehouden waar we allemaal op geraken. We geven onze rugzakken door aan de mensen in de bak en we kruipen er zelf ook bij. Ik schat dat er in totaal een 20-tal mensen in die laadbak zitten. Het gehots en gebots kan nu beginnen. We proberen ons zo goed als het gaat aan de randen vast te houden. Ik zet me op mijn rugzak neer en bekijk de omgeving rondom mij vluchtig aan. De tocht gaat door een bergachtige streek wat soms een aantal vergezichten oplevert. Men laat de camion stoppen door eens goed hard te fluiten, dit natuurlijk als men bij zijn halte aangekomen is. Het duurt soms een tijdje voor de chauffeur dit hoort. Rond 11 uur komen we op het eindpunt aan en dit is gelukkig voor ons Pinar Del Rio.
|
Page:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
|
|
|
