|
|
I try to add here my travel journals in Dutch and English so that people can see what I'm doing when on a trip. 
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio
Als we dan terug bij Lazaro komen en ons even rustig neerzetten, komt de sigarenman langs met kistjes Cohibas Esplendido. Hij verkoopt deze voor de prijs van 30 dollar voor 25 sigaren. Volgens een reisgids, van 3 jaar geleden, waren deze in de winkel een goede 295 dollar waard. Bijna iedereen schaft zich een doos aan, enkel Nele en Karl laten zich niet verleiden tot een aankoop. We gaan ervan uit, omdat Lazaro en John gemeenschappelijke vrienden hebben, dat we hier niet bedot worden. Als je deze gewoon op de straat koopt, weet je natuurlijk nooit. Namiddag gaat de groep verschillende dingen doen: een aantal willen nog een dansles volgen, Nele en Wim willen nog doorheen Pinar wandelen en ik wil gaan fietsen in de omgeving en proberen een tabaksplantage te bezoeken. Lazaro regelt dat Frank met mij zal meegaan, zo kan hij zijn Engels oefenen en heb ik een gesprekspartner en gids bij me. Jean besluit om ook mee te gaan en uiteindelijk gaat Christina ook nog mee. Zij gedrieën op een mountainbike met 18 versnellingen en ik op een Chinese damesfiets, waar aan de rechterkant enkel een trapper-as staat, dit trapt een beetje moeilijk. Ik ga nog even met Karl praten die de was gaat doen, maar hij gelooft mij niet dat Christina ook meegaat.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een fietstocht
Ik babbel met Frank en kom te weten dat hij een blond kopje heeft laten zetten omdat hij als model werkt en 2 personen van zijn groep moesten een andere look hebben. Hij heeft dit direct aangegrepen om zijn haarkleur te veranderen. Hij werd hiervoor zelfs bij de directeur geroepen, om uitleg te geven waarom hij dit gedaan heeft. Hij heeft zelfs geprobeerd om in Havana in een modellenbureau binnen te geraken, maar dit was voor hem niet mogelijk. Hij vertelt ook over zijn danspartner Christina, die helaas enkel maar Spaans spreekt, en waar trouwens Karl ondertussen een oogje op heeft laten vallen. Ze hebben elkaar leren kennen toen zijn vader een affaire heeft gehad met haar moeder en sindsdien zijn ze vrienden. Ze zijn enkel danspartners van elkaar en kunnen genieten van een partijtje dirty dancing in de discotheken. Christina heeft ook nog meegefietst in de ronde van Cuba, een paar maanden geleden. Lazaro heeft ons ook nog verteld dat Christina 21 jaar is en al een kindje heeft van 3 jaar oud. Frank studeert socialistische economie aan de universiteit.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 1
We rijden in een stralende zon over een licht glooiend landschap naar een tabaksplantage toe. Het is een drukke weg, met veel fietsers en zware camions. De walmende uitlaten zijn van verre al te ruiken. Als we aan de plantage aankomen, spreken we enkele personen aan die ons vertellen dat alles al geoogst is en dat alles binnen opgeslagen ligt. Het is onwaarschijnlijk dat er iets te bezoeken valt. Ze verwijzen naar een klein kantoortje en Christina gaat proberen om ons binnen te krijgen. Ook hier krijgt ze hetzelfde antwoord: “kom over een paar maanden maar eens terug als de nieuwe oogst eraan komt.” Maar zij neemt geen genoegen met dit antwoord en vraagt verder. Iemand verwijst ons nu naar een kleine schuur achter de gebouwen. Hierbinnen zien we enkele mensen zitten en als we daar een tijdje besluiteloos staan rond te draaien, komt er van buiten iemand aangestapt. Zij spreekt hem aan en aan de gebaren kan ik merken dat een bezoek niet mogelijk is. Dan vraagt ze naar de baas, die zit blijkbaar een eindje verder in het gezelschap van een groepje mensen. Ze gaat ermee praten en een beetje later komen ze beiden terug en worden we binnengelaten en krijgen we zelfs een privérondleiding.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 2
Een man en een vrouw nemen ons mee en tonen ons het gehele productieproces. Ze tonen allereerst de plaats waar de bundel tabaksbladeren worden gewassen. Ze worden even onder een flinterdun straaltje water gehouden en dan zachtjes afgeschud. Ze tonen zelfs dit proces door enkele bundels te halen en het water aan te sluiten. Hierna worden ze in een houten constructie rechtop gezet, zodat het vocht van het blad naar de stengel drijft. Dit alles wordt dan na één of twee dagen naar een afscherming van 2 op 2 meter gebracht, waar het wordt gedroogd. Het wordt eerst tegen de linkerzijde getast, na 2 dagen tast men het om tegen de rechterzijde om na 2 dagen het geheel tegen de achterwand te plaatsen. Het is het “droogkotje” waar de gedroogde tabaksbladeren verder worden behandeld. Als het tegen de achterzijde ligt, is het klaar voor gebruik. De mensen komen hier de bladeren halen en beginnen dan te sorteren. Hun quota is 25 kg per dag. Ze moeten kijken naar de kleur, de vorm van het blad en de grootte. Dit geeft dan de onderverdeling in de verschillende klassen. Ik zie hier een 60-tal personen, die al zittend aan het sorteren zijn en het zijn allemaal vrouwen. Als ik vraag waarom, vertellen ze me dat een vrouw zich veel beter kan concentreren op het werk. Als ze een pakketje met 25 bladeren gesorteerd hebben, brengen ze dit naar een tafel waar iemand ze aan een extra controle onderwerpt om ze daarna in de juiste bak te leggen.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 3
De bladeren worden dan uit deze bakken gehaald en door enkele mannen en vrouwen samengebonden per 25 stuks. Deze worden dan nog eens per 4 samen gebonden. Als dit gedaan is, gaan deze pakken naar de opslagschuur, waar ze verder moeten drogen. Als ze droog zijn, worden ze in grote pakken verpakt omgeven door droge bananenbladeren. Deze pakken wegen tussen de 50 en 55 kg per pak en er worden dagelijks zo’n 25 a 30 pakken geproduceerd.
Er wordt ons verteld dat er 56 verschillende klassen tabak bestaan en hoe hoger de klasse, hoe beter de tabak. Hun met bananenbladen ingepakte tabak heeft klasse 19, dus niet al te fameus als je het mij vraagt. We worden nu terug naar hun kantoor geleid en hij geeft nog een kleine demonstratie van het rollen van een sigaar, zeer rudimentair en ze zijn dus ook niet veel waard. De vorm lijkt wel op een sigaar, maar het mondstuk heeft een extra slangvormig aanhangsel eraan hangen. Hij doet ons zelfs 5 sigaren cadeau. We bedanken hem voor de rondleiding en de sigaren en nemen onze fietsen mee terug naar buiten.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een tabaksplantage - 4
Je ziet in de plantage ook spelende kinderen, waarschijnlijk kinderen van de werknemers. Als we terug wegrijden vertelt Frank mij dat Christina ons met een klein leugentje heeft binnengekregen. Zij heeft namelijk gezegd dat zij van het ministerie van landbouw is en wij studenten landbouw uit België zijn en Frank een student uit Spanje is. Dit werkt blijkbaar altijd in Cuba en opent vele deuren die anders gesloten blijven. Ik noem haar dan ook “petito mentirosa”, kleine leugenaarster. Maar dankzij haar zijn we wel binnengeraakt en hebben we foto’s kunnen nemen. Deze dienen namelijk om na onze thuiskomst het proces uit te leggen. Ik weet ondertussen ook dat ik eigenlijk pequeno mentirosa moet zeggen, maar petito klinkt in mijn oren gemakkelijker. Je had haar gezicht moeten zien toen ik dit aan haar vertelde. Ze meende blijkbaar dat ik dit serieus had bedoeld. Later heeft ze dit nog dikwijls tegen mij gezegd “mentirosa” en er dan bij geglimlacht.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - terug aan het dansen
Als we terugrijden, nemen we een zijbaan die ons met een bocht terug naar Pinar brengt. Hier rijden we via het centrum terug naar Lazaro, waar de stroom uitgevallen is. Dit is blijkbaar heel gewoon in Cuba. De dansles heeft daarom maar een goede 1,5 uur geduurd. Ik praat ondertussen in het Engels met Indira en zij spreekt dat zeer goed. Haar moeder is gynaecoloog en haar vader een bekend architect. Zij heeft helaas niet de mogelijkheid gehad om verder te studeren. De reden zou hun niet pro-Castro houding zijn. Na een kleine 3 uur komt de stroom dan eindelijk terug en na het eten komen we tot een spontane dansles. We leren de Mambo en Lazaro en Juan Carlos geven levendige demonstraties die gepaard gaan met veel plezier. Ik dans tezamen met Indira en het gaat wonderwel goed. Blijkbaar is er geen ritmeprobleem met deze muziek. Op mijn vraag geven Frank en Christina een demo van hun sensuele dansstijl en ze is echt sensueel, hoor. Juan Carlos en John dansen hun pasjes nog steeds tezamen. Het is allemaal plezierig en gezellig, kortom een perfecte avond met allemaal vrienden onder elkaar.
|
May 04, 2000 06:00 PM Pinar del Rio - een probleem met de radio
Wat kan je jezelf beter wensen dan om buiten onder het maanlicht plezier te maken, tot opeens de muziek uitvalt en ze al snuffelend proberen de oorzaak te vinden. Het is een komisch zicht als je Lazaro, over de grond kruipend, overal aan ziet ruiken om uit te vinden waar het probleem zit. Blijkbaar hebben ze bij het verplaatsen van de radio de tussenliggende transformator verkeerd ingestoken, op 220 i.p.v op 110 Volt. De zo uitgelaten sfeer eindigt dus in mineur, maar Lazaro trekt er zich blijkbaar nog het minste van aan. Als je weet dat men per dag ongeveer 1 dollar verdient en ik heb zo’n radio in de winkel zien staan voor 87 dollar, dan kan je het uitrekenen. Ik en Wim proberen nog om de radio te openen, maar bij gebrek aan een degelijke schroevendraaier krijgen we één schroef niet verwijderd. Hij is onbereikbaar gebleven.
|
May 04, 2000 06:00 PM De afsluiting van de avond
Ik heb je al verteld dat Lazaro in een papier-maché fabriekje werkt, maar daar het papier op is, heeft hij tijd om met ons op te trekken. Hij is al een aantal maal in Europa geweest en je merkt dat ook in zijn manier van spreken. Hij heeft heel veel kritiek op het systeem en uit dat ook openlijk in het Frans. Er worden adressen uitgewisseld en iedereen heeft het gevoel bij vrienden op vakantie te zijn en er ligt spijt in ons hart omdat we weten dat we morgen nieuwe horizonten gaan opzoeken. Maar de roep voor het onbekende dwingt ons om afscheid van deze mensen te nemen. Karl heeft weer een lief gevonden, Christina. Blijkbaar krijgt hij gemakkelijk dat gevoel van verliefdheid en sinds we Havana hebben verlaten, heeft de groep ook de indruk dat er iets bloeit tussen Wim en Nele.
|
May 03, 2000 06:00 PM Hacer la Botella
Donderdag 4 mei begint weer met een uitgebreid ontbijt, kwestie van energie op te slaan om de korte tocht van vandaag tot een goed einde te brengen. Het is wel maar 25 km tot Pinar Del Rio, maar we hebben als groep besloten om “hacer la botella” te gaan doen. Hacer de watte, hoor ik je al zeggen, wel dit betekent het meeliften met een camion. We hebben hiervoor een volledige dag uitgetrokken, want we weten niet hoe lang we moeten wachten op een camion en in hoeveel etappes we er zullen geraken. Dit is ook de manier waarop de Cubanen reizen. We weten zelfs niet of we de volledige groep kunnen samenhouden, we moeten er misschien met 2 of 3 personen op uittrekken. Rond 9h30 vertrekken we bepakt en bezakt voor de voettocht naar het vertrekpunt. Hier in Cuba worden de lege camions namelijk tegenhouden door een soort van opzichter, die hen doet stoppen en volk laat meenemen. Als we daar aankomen, krijgen we elk een nummertje, wat ons het recht geeft om op te stappen. Deze hangen 2 aan 2 bij elkaar en Marijke houdt het mijne in bewaring. Dit kost ons 1 peso = 2 frank per persoon.
|
Page:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
|
|
|
